De taal die HTML heet

van tech­niektech­niek naar prak­tijk

De com­mu­ni­ca­tie ver­liep al­tijd vlek­ke­loos. Als ik de tech­niek ach­ter de ap­pli­ca­tie niet be­greep, kon­den zij de ver­taal­slag naar de prak­tijk ma­ken.

In­ci­den­teel kwam het voor dat ik een pro­gram­meur sprak. Ui­terst vrien­de­lijk maar kon ze vaak niet goed ver­staan, er was spra­ke van ruis.

De ruis zat hem niet in een slech­te ver­bin­ding of ser­vi­ce, het was over­dui­de­lijk dat ik de taal niet be­heerste. En dan be­doel ik niet mijn Ne­der­lands, maar HT­ML.
HT­ML, de stan­daard op­maak­taal voor web­pa­gi­na's.

voor­oor­de­len ont­wik­ke­laar

De voor­oor­de­len ken­nen we al­le­maal. De pro­gram­meur, ook wel ont­wik­ke­laar ge­noemd, wordt vaak om­schre­ven als een man die een te wij­de spij­ker­broek draagt, ge­com­bi­neerd met gym­pen à la Ste­ve Jobs en een t-shirt van het be­drijf waar hij werkt. Hij ver­schuilt zich graag ach­ter zijn beeld­scherm en praat lie­ver te­gen zijn com­pu­ter dan te­gen zijn le­vens­part­ner.

on­li­ne be­den­kers

Toen ik voor het eerst ken­nis maak­te met de pro­gram­meurs van Ca­pi­ca, wer­den mijn voor­oor­de­len in één klap van de ta­fel ge­veegd. Ui­terst hip ge­kleed en su­per com­mu­ni­ca­tief vaar­dig. 
Tij­dens mijn in­werk­pe­ri­o­de werd ik stap voor stap meen­ge­no­men in de ont­wik­ke­ling van ap­pli­ca­ties. Gaat niet, be­staat niet, is wat steeds te­rug kwam. Als het er nog niet is, ont­wik­ke­len we het. Je zou kun­nen vast­stel­len dat ik ei­gen­lijk meer met hen ge­meen heb dan ik al­tijd dacht. De let­ter­tjes en cij­fer­tjes die ik het liefst ont­wijk op mijn com­pu­ter, ik weet nu dat mijn he­le di­gi­ta­le werk­om­ge­ving daar­op draait.

speed­da­ten Ho­ge­school Rot­ter­dam

Vol­gen­de week ga ik speed­da­ten met stu­den­ten van de Ho­ge­school Rot­ter­dam, In­sti­tuut voor Com­mu­ni­ca­tie Me­dia en In­for­ma­tie­tech­no­lo­gie. Tij­dens de speed­da­tes maak ik ken­nis met even­tu­e­le toe­kom­sti­ge sta­gi­ai­res. Ik hoop dan ook dat de­ze stu­den­ten over het Ca­pi­ca-DNA be­schik­ken.

Wel­licht ben jij mijn da­te? Je kunt mij her­ken­nen aan het Ca­pi­ca t-shirt dat ik draag, mat­chend aan mijn gym­pen.